Ο 43χρονος παραγωγός κηπευτικών Άρης Δασκαλάκης επιστρέφοντας το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης με το αγροτικό αυτοκίνητο του στην Ιεράπετρα, από την Ψαρή Φοράδα Βιάννου, όπου βρίσκονται οι καλλιέργειες του, ανάμεσα στα Τέρτσα Βιάννου και Μύρτου Ιεράπετρας, στη θέση Βάτος, διέκρινε στην άκρη του δρόμου ένα σακίδιο πλάτης, το οποίο είχε πέσει από κάποιον διερχόμενο.
“Κατέβηκα απο το αυτοκίνητο μου και το μάζεψα, όπως θα έκανε ο καθένας. Όταν έφτασα στο σπίτι μου στην Ιεράπετρα, πριν κατεβώ απο το αυτοκίνητο, άνοιξα το σακίδιο και είδα ότι είχε μέσα κάποια προσωπικά αντικείμενα και ένα πακέτο τυλιγμένο με πλαστικές σακκούλες.Το άφησαστο αυτοκίνητο μου και την επομένη το πρωί όταν επέστρεψα στα θερμοκήπια μου στην Ψαρή Φοράδα, άνοιξα ξανά το σακίδιο και είδα ότι στο πακέτο που ήταν τυλιγμένο με πλαστικές σακκούλες υπήρχαν πάρα πολλά χρήματα. Προσπάθησα να ανοίξω το ένα απο τα δυο κινητά τηλέφωνα που υπήρχαν μέσα σε αυτό εκ των οποίων το ένα μόνο ήταν ενεργοποιημένο και είδα ότι στις επαφές είχε μόνο αριθμούς χωρίς ονόματα.Τότε πέρασαν πάρα πολλά απο το μυαλό μου, αλλά αποφάσισα αφού τελειώσω τις δουλειές μου στο θερμοκήπιο, να παραδώσω το σακκίδιο στην Αστυνομία επιστρέφοντας στην Ιεράπετρα”, μας είπε ο κ Άρης Δασκαλάκης.
Στο μεταξύ πηγαίνοντας με το αυτοκίνητο του απο το ένα θερμοκήπιο στο άλλο, για να τελειώσει το συντομότερο δυνατόν τις δουλειές του, το ξένο κινητό άρχισε να χτυπά.
“Σήκωσα το ξένο σε μένα κινητό τηλέφωνο, και απάντησα στον άνθρωπο που καλούσε.Ήταν ο 47χρονος συγχωριανός μου Γρηγόρης Επιτροπάκης , ο οποίος εργάζεται ως διασώστης στον Τομέα ΕΚΑΒ Ιεράπετρας, ο οποίος μου είπε ότι είχε χάσει το σακίδιο του με 50.000 ευρώ δυο κινητά τηλέφωνα και διάφορα προσωπικά αντικείμενα. Αφού διαπίστωσα ότι ήταν πράγματι δικό του, του είπα να έρθει στο θερμοκήπιο μου να το παραλάβει”, προσθέτει ο Άρης Δασκαλάκης.
Μετά απο μισή ώρα ο Γρηγόρης Επιτροπάκης έφτασε στο θερμοκήπιο του συγχωριανού του στην Ψαρή Φοράδα και η χαρά του που ένας τίμιος και ευαίσθητος συγχωριανός του, είχε βρεί τα χρήματα που είχε χάσει, ήταν απερίγραπτη.
“Τυχερός μέσα στην ατυχία του ο Γρηγόρης, αφού με ευχαρίστησε παραλαμβάνοντας το σακίδιο του με τα 50.000 ευρώ, μου είπε ότι είχε πάει εκείνο το μεσημέρι να τα καταθέσει στην Τράπεζα στον λογαριασμό κάποιας εταιρείας απο την οποία είχε αγοράσει ένα τρακτέρ. Τού είπα ότι δεν θέλω να μου δώσει τίποτα για εύρετρα κι εκείνος με ευχαρίστησε και μου υποσχέθηκε ότι με το καινούργιο του τρακτέρ θα μου οργώνει τα χωράφια μου δωρεάν. Μού είπε ακόμη ότι πίστευε απο την πρώτη στιγμή ότι το σακίδιο με τα λεφτά του, είχε πέσει σε καλά χέρια και ότι ήταν σίγουρος ότι θα τα βρεί.Όταν γύρισε στο δρόμο απο όπου είχε περάσει με τη μηχανή του, απο το τιμόνι της οποίας είχε πέσει το σακκίδιο, σταματούσε τους διερχόμενους οδηγούς και ρωτούσε τους χωριανούς που είχαν κινηθεί σε αυτόν τον παραλιακό δρόμο, αλλά κανείς δεν είχε δεί κάτι.”
“Πιστεύω ότι έκανα το σωστό. Αυτό που έλεγε η συνείδηση μου. Ξέρω ότι το ίδιο θα έκανε και όποιος άλλος από το χωριό μας, έβρισκε το σακίδιο με τα λεφτά του Γρηγόρη”, κατέληξε ο Άρης Δασκαλάκης, ένα σεμνό παιδί που δεν επιδιώκει τη δημοσιότητα.
