Το φορτηγάκι Οx, το πρώτο που συναρμολογείται από πακέτο, αποκαλύφθηκε από τον αφιλοκερδή χορηγό του, την Global Vehicle Trust (GVT), σε μορφή κινούμενου πρωτοτύπου.
Την ιδέα για το Ox (βόδι) την είχε ο επιχειρηματίας Sir Torquil Norman, ο βασικός υποστηρικτής της GVT. Πριν τέσσερα χρόνια, ο Norman ξεκίνησε μια συνεργασία με τον Murray ώστε να χρησιμοποιήσει τις επαναστατικές μεθόδους “iStream” του φημισμένου σχεδιαστή για τη δημιουργία ενός εξαιρετικά ανθεκτικού ελαφρού φορτηγού παντός εδάφους, προορισμένου για απομακρυσμένες περιοχές της Αφρικής.
Μέχρι στιγμής έχουν δαπανηθεί περίπου 3 εκατομμύρια στερλίνες (3,6 εκατ. ευρώ) για την κατασκευή τριών πρωτοτύπων του Ox και το πρότζεκτ έχει τραβήξει το ενδιαφέρον μεγάλων αυτοκινητοβιομηχανιών. Με την αποκάλυψη του Ox τώρα, η GVT στοχεύει στην εύρεση περισσότερων υποστηρικτών. Χρειάζονται άλλα €3,6 εκατ. για να μπει το Ox σε παραγωγή.
Το Ox έχει περίπου το μήκος ενός Ford Focus, αλλά μπορεί να μεταφέρει φορτίο 2 τόνων – διπλάσιο από εκείνο των συνηθισμένων pick-up. H τοποθετημένη τέρμα μπροστά, τριθέσια καμπίνα του, με τον οδηγό στη μέση, αφήνει ένα χώρο φόρτωσης που χωράει οκτώ βαρέλια των 200 λίτρων ή τρεις τυποποιημένες παλέτες ή 10 άτομα καθισμένα σε πάγκους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως διάδρομοι για ξεκόλλημα από την άμμο. Η πίσω πόρτα βγαίνει για να σχηματίσει ράμπα ώστε να φορτώνονται τα βαρέλια ή να ανεβαίνουν οι φορτοεκφορτωτές και οι επιβάτες.
Το πλαίσιο είναι τύπου σκάλας από ατσάλι με κολλημένα φύλλα από ξύλο για να παρέχουν στρεπτική ακαμψία – μια βασική εφαρμογή του iStream. Ο 4κύλινδρος κινητήρας ντίζελ 2,2 λίτρων, το 6άρι κιβώτιο και άλλα μηχανικά μέρη προέρχονται από το Ford Transit.
Η ανάρτηση με τα ελικοειδή ελατήρια και τις μεγάλες διαδρομές χρησιμοποιεί απλούς οδηγούντες βραχίονες μπροστά και υστερούντες πίσω (σαν Citroen 2CV) και τα εξαρτήματά της είναι πανομοιότυπα δεξιά-αριστερά.
Στο σημερινό του στάδιο, το Ox έχει μπροστινή κίνηση, που μειώνει το βάρος και την πολυπλοκότητα, αλλά ο Murray λέει ότι τετρακίνητες εκδόσεις είναι εφικτές.
Όμως το Ox έχει μεγαλύτερη απόσταση από το έδαφος και κοντύτερους προβόλους από ό,τι τα περισσότερα 4×4 εκτός δρόμου, και οι πρώτες δοκιμές σε ανώμαλα και λασπωμένα εδάφη είχαν τόσο καλά αποτελέσματα που έθεσαν υπό αμφισβήτηση την ανάγκη για τετρακίνηση.
Τα τμήματα του αμαξώματος –κατά βάση επίπεδα φύλλα από εξαιρετικά ανθεκτικό, επικαλυμμένο κοντραπλακέ– είναι κι αυτά πανομοιότυπα δεξιά-αριστερά, όπως είναι επίσης τα καθίσματα και τα τμήματα του επίπεδου παρμπρίζ.
Ολόκληρη η καμπίνα είναι σχεδιασμένη για να χωράει, πριν τη συναρμολόγηση, ανάμεσα στις δοκούς του πλαισίου, με τέτοιο τρόπο ώστε το Ox να μη χρειάζεται καν να συσκευάζεται σε κιβώτιο για τη μεταφορά. Έξι κιτ του Ox, με τους κινητήρες τους, χωρούν μέσα σε ένα συνηθισμένο κοντέινερ των 12 μέτρων. Τρεις άνθρωποι μπορούν να συναρμολογήσουν ένα Ox σε λιγότερο από 12 ώρες, χωρίς να χρειάζονται ειδικά εργαλεία.
Αν βρεθούν τα αναγκαία κονδύλια, ο Murray και η GVT πιστεύουν ότι η δουλειά που έχει ήδη γίνει θα επιτρέψει σε ένα εργοστάσιο κατασκευής στη Βρετανία να βάλει το Ox στην αγορά –των αναδυομένων χωρών, αλλά και της Ευρώπης– μέσα σε δύο χρόνια.
Στο δρόμο με το Ox
Οι εκπλήξεις έρχονται αμέσως. Περιμένεις ένα συναρμολογούμενο όχημα χωρίς καμία εσωτερική επένδυση να είναι πολύ πρωτόγονο. Και είναι. Είναι όμως και εκπληκτικά εξελιγμένο.
Σίγουρα δεν είναι το πιο ήσυχο όχημα, αλλά σε αντοχή, ελκτική πρόσφυση, σταθερότητα και λειτουργία ανάρτησης –όλα αυτά που μετράνε– το Ox είναι εξαιρετικά καλό, ακόμη κι όταν κουβαλάει δοκιμαστικό φορτίοενός τόνου.
Κάθεσαι πολύ ψηλά και πολύ μπροστά, πράγμα που απαιτεί συνήθεια, και ο μη-ρυθμιζόμενος πάγκος που κάθεσαι δεν προσφέρει καμία πλευρική στήριξη. Όμως το τιμόνι είναι ακριβές, το κιβώτιο δείχνει γνώριμο (αν και η 1η με τη 2η θα έπρεπε να είναι πιο κοντά) και το μοτέρ από Transit έχει άφθονη ροπή.
«Το Ox είναι φτιαγμένο για πραγματικά ανώμαλους δρόμους όπου τα νορμάλ οχήματα σταματούν», λέει οHenry Labouchere της GVT, που έχει υποβάλει το κίτρινο πρωτότυπο σε «πολύ σκληρή προπόνηση» τους τελευταίους 9 μήνες στη φάρμα του στο Norfolk.
«Το χρησιμοποιήσαμε σε όλες τις δουλειές που κάνουμε με Land Rover», προσθέτει, «και πάντα τα κατάφερνε με χαμόγελο».
Πηγή
