Πολλοί χαρακτηρίζουν την Αμπράμοβιτς ως “γιαγιά της παραστατικής τέχνης”. Άλλωστε, δημιουργεί τολμηρές διαδραστικές εκθέσεις για περισσότερα από 40 χρόνια.
Κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει ότι τα έργα της έχουν μακροχρόνιες επιδράσεις. Μάλιστα, η πρώτη της εμφάνιση εξακολουθεί να συζητιέται μέχρι και σήμερα.
Στην αρχή, μόνο οι φωτογράφοι πήγαιναν κοντά της.
Η υπόθεση του “Ρυθμού 0”, ήταν πολύ απλή: Η Αμπράμοβιτς θα παρέμενε τελείως ακίνητη για 6 ώρες και οι άνθρωποι που έρχονταν να τη δουν, θα μπορούσαν να κάνουν ό,τι θέλουν στο σώμα της με ένα από τα 72 αντικείμενα που είχε ακουμπήσει στο τραπέζι.
Μετά από λίγο, οι άνθρωποι άρχισαν να διαλέγουν αντικείμενα από το τραπέζι.
Η Αμπράμοβιτς στάθηκε στη μέση του δωματίου με έναν πίνακα που περιείχε αυτές τις λέξεις:
Οδηγίες.
Υπάρχουν 72 αντικείμενα στο τραπέζι. Το καθένα από αυτά μπορεί να χρησιμοποιηθεί πάνω μου όπως εσείς επιθυμείτε.
Απόδοση.
Εγώ είμαι το αντικείμενο.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αναλαμβάνω όλη την ευθύνη.
Διάρκεια: 6 ώρες (8 μ.μ.- 2 π.μ.)
Κάποιοι άνθρωποι την ανάγκασαν να κάτσει κάτω, για να μπορούν να την ταπεινώσουν.
Ανάμεσα στα πράγματα που υπήρχαν στο τραπέζι, υπήρχαν “εργαλεία ευχαρίστησης” και “εργαλεία καταστροφής”. Ανάμεσα στα ακίνδυνα αντικείμενα ήταν τα φτερά και τα λουλούδια. Τα επικίνδυνα εργαλεία ήταν μαχαίρι, ξυραφάκια και ένα γεμάτο όπλ0.
Υπήρχαν και εκείνοι που της άλλαξαν θέση.
Αυτό που ακολούθησε ήταν τουλάχιστον τρ0μακτικό.
Σε μερικούς ανθρώπους άρεσε να κολλούν πράγματα πάνω της.
Ο κριτικός τέχνης Τόμας Μακέβιλεϊ που είδε το έργο, σχολίασε:
“Ξεκίνησε ταπεινά. Κάποιος τη γύρισε. Κάποιος άλλος της σήκωσε τα χέρια στον αέρα. Κάποιος άγγιξε πιο προσωπικά της σημεία.”
Ένας άντρας χρησιμοποίησε ένα ξυραφάκι για να κάνει μια τομή στο λαιμό της.
“Την τρίτη ώρα όλα τα ρούχα της είχαν κοπεί με το ξυραφάκι. Την τέταρτη ώρα το ίδιο ξυραφάκι άρχισε να εξερευνά το σώμα της. Πραγματοποιήθηκαν πολλές μικρές σ3ξουαλικές επιθέσεις στο σώμα της. Ήταν τόσο αφοσιωμένη στο έργο, που δε θα αντιστεκόταν στον φόν0 ή τον βιaσμό”, ανέφερε ο Μακέβιλεϊ.
Τις δυο τελευταίες ώρες, τα πράγματα έγιναν χειρότερα.
Κάποιος την έβαλε να στρέψει το γεμάτο όπλ0 στον εαυτό της.
Το γεγονός ότι η Αμπράμοβιτς πήρε την ευθύνη για όσα συνέβησαν εκείνο το βράδυ, ήταν ακόμα πιο εκπληκτικό:
“Ένιωθα βιaσμένη, μου έκοψαν τα ρούχα, με τσίμπησαν με αγκάθια από τριαντάφυλλο στο στομάχι, με σημάδευαν με το όπλ0”, αναφέρει η ίδια.
Κάποιοι άντρες την έγδυσαν και άρχισαν να πιάνουν προσωπικά μέρη του σώματός της.
Όταν τελείωσαν οι 6 ώρες, η Αμπράμοβιτς περπάτησε ανάμεσα στο κοινό. Δεν μπορούσαν να την κοιτάξουν στα μάτια.
Η βίa και η σ3ξουαλική παρενόχληση κλιμακώθηκε.
Η Αμπράμοβιτς παρατήρησε ότι ο κόσμος δεν ήθελε κανενός είδους επαφή μαζί της. Δεν ήθελαν να θεωρηθούν υπεύθυνοι ή να κριθούν για ό,τι έκαναν. Ήταν σαν να ήθελαν να ξεχάσουν ό,τι είχαν κάνει.
Ακούστε την Μαρίνα Αμπράμοβιτς να περιγράφει την εμπειρία της.
Πηγη
