Σε αντίθεση με την ‘ελεύθερη’, η σχέση εξ αποστάσεως ζει και βασιλεύει και παιδεύει ένα σωρό κόσμο εκεί έξω.
ν μπορείς να γράψεις για κάτι που δεν έχεις ζήσει. Όχι ‘δεν μπορείς’ τύπου ‘δεν μπορείς να φανταστείς πώς είναι ή να κάνεις υποθέσεις’. Εδώ μιλάμε ξεκάθαρα για ‘δεν μπορείς’ τύπου ‘δεν γίνεται όσο καλός κι αν είσαι στο γράψιμο και στο να φαντάζεσαι πράγματα’. Πρέπει να έχεις ζήσει αυτήν την άπειρα βολική παράνοια ώρες ώρες.
Τι εννοούμε όταν λέμε ‘σχέση εξ αποστάσεως’ όμως; Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή.
*βγάζει πάπυρο από το μικρό χρηματοκιβώτιο και διαβάζει*
“Σχέση εξ αποστάσεως είναι η σχέση αυτή που έχει ως βασικό χαρακτηριστικό την απόσταση μεταξύ των σχετιζομένων. Το ‘από μακριά’ είναι η μόνιμη κατάσταση αυτής της σχέσης και ο παράγοντας που την ορίζει. Οι άμεσα σχετιζόμενοι κρατιούνται στη σχέση, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα τη ζήσουν και από κοντά”.
Όπως καταλαβαίνεις, το να είσαι 5 χρόνια με τη φίλη σου και να φύγει αυτή για 6 μήνες Erasmus, είναι μέγιστο fail, αλλά δεν συνιστά σχέση εξ αποστάσεως. Σχέση εξ αποστάσεως είναι η φίλη σου να ζει ένα ‘διαρκές Erasmus’ εδώ και 5 χρόνια και να τη βλέπεις μόνο το Πάσχα και τα καλοκαίρια. Τελευταία, είναι πολύ της μόδας και οι σχέσεις από το Facebook με πανελλήνια εμβέλεια. Γκομενίσματα Αθήνα-Πάτρα, Λάρισα-Θεσσαλονίκη, Κομοτηνή-Ηράκλειο μέσω FB.
Δηλαδή και από μακριά και μέσω κομπιούτερ. Δεν χρειάζεται να το πω, αλλά το λέω. Δεν υπάρχει ελπίδα.
Μέσα στα σχετικά αξιώματα που θα βρεις σε άλλους υπο-πάπυρους στο μικρό χρηματοκιβώτιο, υπάρχει και ο εξής σημαντικός. “Όλες οι σχέσεις εξ αποστάσεως ξεκινούν με το ζευγάρι να μετράει τις μέρες μέχρι να έρθει κοντά για πάντα. Απλά καμιά φορά, αυτές οι μέρες είναι τρομακτικά πολλές. Τόσο τρομακτικά που το ζευγάρι εν τω μεταξύ χωρίζει”.
Με λένε Ηλία, είχα για χρόνια σχέση Αθήνα-Ηράκλειο στην ευαίσθητη ηλικία 19-21, η σχέση είχε δυο-τρία γερά breaks και μπορώ να γράψω για τις σχέσεις εξ αποστάσεως. Είναι το ίδιο για όλους μας, μη φοβάσαι.
Τα καλά νέα
Την προηγούμενη Κυριακή, τα είπαμε για τη φούσκα των ελεύθερων σχέσεων που -λυπάμαι αν στο χαλάω, αλλά- δεν υπάρχουν. Οι σχέσεις από μακριά υπάρχουν, ακριβώς γιατί έχουν μερικά ακλόνητα pros. Αυτά:
Φθορά; Ποια φθορά;
Ακυρώνω από τώρα τη χαζομάρα ‘Μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται’, διότι μια χαρά ψύχωση μπορείς να πάθεις με έναν άνθρωπο που θέλεις, αλλά δε βλέπεις. Όποιος λησμονεί όταν δεν βλέπει, να μας πει το μυστικό. Την ακυρώνω λοιπόν, και επανέρχομαι με το βελτιωμένο ‘Μάτια που δεν βλέπονται, δεν γίνεται να βαρεθούν το ένα το άλλο (ζευγάρι μάτια)’.
Η φθορά των φυσιολογικών, εκ του σύνεγγυς σχέσεων δεν είναι κάτι που θα σε απασχολήσει όταν δεν βλέπεις τη φίλη σου σε καταστάσεις ημι-σαπίλας, όπως το να ξύνει τη μύτη της (όσο ρομαντικό κι αν είναι αυτό ενίοτε) όπως το να βαριέται να κάνει μπάνιο σήμερα ή όπως το να έχει νεύρα χωρίς κάποιο γήινο λόγο για δώδεκα μέρες σερί.
Το μόνο που σας νοιάζει είναι πότε θα συναντηθείτε.
Ελεύθερος χρόνος, αυτός ο κολλητός
Παραδέξου ότι έχεις νιώσει το μεγαλείο του να είσαι συναισθηματικά καλυμμένος (αν σε καλύπτει συναισθηματικά το να έχεις ένα κορίτσι που σε σκέφτεται και προωθεί τα ιδεώδη του sexting) και να μπορείς 24/7 να κάνεις ό,τι θέλεις με τους κολλητούς σου ή με τον εαυτό σου ή με τον ελεύθερο χρόνο γενικότερα.
Είναι από τις καταστάσεις που δικαιούσαι να γυρίσεις στον καθρέφτη και να πεις ‘Για μένα είναι η ζωή ρε’.
Αφού βγεις και καφρίσεις με τους φίλους σου, το μόνο που σε νοιάζει είναι πάλι το πότε θα συναντηθείτε.
Έχεις κίνητρο. Γενικά.
Αυτό το διαρκές μέτρημα των ημερών για την επόμενη συνάντηση σου δίνει ένα boost όρεξης μέχρι τότε. Για παράδειγμα, αν έχεις κανονίσει ερωτική (χμ) απόβαση στη Θεσσαλονίκη για ΣΚ, η Παρασκευή στη δουλειά θα είναι ένα όνειρο. Πιο παραγωγικός από ποτέ, ενδέχεται να προκαλέσεις έως και την προσοχή του μεγάλου αφεντικού με την αστρονομική σου απόδοση.
Εντάξει, ξέρω ότι εσείς που τη συγκεκριμένη Παρασκευή θα θέλατε να βλέπετε μόνο Κοντοπίδη για να περάσει η ώρα και να σχολάσετε, είστε οι περισσότεροι. Έ, εγώ ήμουν της παραγωγής, συμβαίνουν αυτά.
Οι φάκελοι σχηματίζουν ένα βουνό στο γραφείο σου, αλλά εσύ είσαι καλά, γιατί, μάντεψε, το μόνο που σε νοιάζει είναι το πότε θα συναντηθείτε.
Η εμπειρία ενός light χωρισμού
Δεν ξέρω αν τελικά συναντηθήκατε αρκετά στο μεσοδιάστημα, αλλά ο χωρισμός, όχι μόνο είναι μέσα στο παιχνίδι (όπως πάντα), αλλά είναι συγκριτικά πολύ πιο ελαφρύς από τον χωρισμό σε μια κανονική σχέση. Αμέσως, η καταραμένη απόσταση γίνεται το πουλέν σου.
Δεν θα ακυρώσεις κανέναν καφέ επειδή φοβάσαι ότι θα κάθεται στο διπλανό τραπέζι. Δεν θα φοβηθείς καμία βόλτα με το φόβο μην την πετύχεις και αναγκαστείς να ζήσεις μια από τις πιο απάνθρωπα αμήχανες στιγμές της Δημιουργίας. Η πόλη σου σου ανήκει.
Αν δεν το επιδιώξεις, δεν πρόκειται να ξανακούσεις τίποτα γι’ αυτήν. Ή έστω, ακόμη κι αν ακούσεις, θα έχει περάσει αρκετός χρόνος για να γιάνει τις πληγές σου.
Η απόσταση είναι το τέλειο μαξιλαράκι για να μη σε νοιάζει το ότι μπορεί άξαφνα να συναντηθείτε. Δεν θα συναντηθείτε.
Τα κακά νέα
Τα κακά νέα δεν είναι ένα, δύο, τρία, τέσσερα, απλούστατα γιατί δεν μπορείς να συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια όπως είχε επισημάνει ένας αναγνώστης του ΟΝΕΜΑΝ κάτω από το δίλημμα ‘Τρύπες ή Ξύλινα Σπαθιά’. Είπαμε, έχει μερικές ευνοϊκές ρυθμίσεις ο παράγων ‘απόσταση’ στη σχέση από μακριά, αλλά παρηγοριά στον άρρωστο.
Να φανταστείς τον καιρό που δοκίμαζα κι εγώ τη δική μου, δεν υπήρχε καν το Skype καιτα γαμάτα κινητά για να στέλνεις 200 φωτογραφίες σου κάθε μέρα στον άλλον. Μόνο τηλέφωνο και αλληλογραφία. Μη γελάς ρε. (Μπορεί να μην κολλάει πολύ στη ροή του κειμένου, αλλά ήθελα εδώ και ώρα να το πω).
Που λες, παρηγοριά στον άρρωστο. Σε οποιαδήποτε μη νορμάλ σχέση τύπου ‘δύο άνθρωποι, από κοντά, με δυνατότητα να βλέπονται όποτε θέλουν κι ας σπαταλάνε το χρόνο με τσακωμούς και ροχαλητό’, η σχέση είναι σχετική.
Πες αλήθεια, δεν είναι πολλές φορές που κλείνοντας το λάπτοπ σου νιώθεις ότι κλείνεις απέξω και τη ‘φανταστική σου φίλη’ που εκείνη την περίοδο ονομάζεις ‘εξ αποστάσεως σχέση σου’;
Όταν δεν ακουμπάς, όταν δεν τη βλέπεις στα μάτια, στη μούρη, στα ρούχα, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΕΤΕ ΣΕΞ, όταν δεν μπορείς να την υπολογίζεις για οποιοδήποτε βράδυ δεν είσαι στα καλύτερά σου, όταν θες να δείτε σειρές μαζί, όταν θες να βγείτε για φαγητό ή να μιλήσετε για βλακείες απλά για να ακούσεις τη φωνή της και να τη δεις να γελάει με τον χαζοχαριτωμένο τρόπο που γελάει, όταν δεν μπορείς να έχεις ούτε ένα από τα παραπάνω, με εξαίρεση μερικές μέρες το χρόνο, υπάρχει πρόβλημα. Και κενό. Μέσα σου. Μεγάλο.
Μπορείς να περιμένεις όσο θες. Αυτό έκανα κι εγώ και φίλοι και γνωστοί. Και μπορεί να το ξαναέκανα. Απλά, μετά δεν έχεις καν το δικαίωμα να μιλήσεις για τον καιρό που έχασες. Όταν μπαίνεις σε μια τέτοια σχέση, υπογράφεις αόρατα συμφωνητικά (ψυχο)φθοράς και μαζοχισμού.
ΥΓ. Η σχέση από κοντά και η σχέση από μακριά είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Ναι, ακόμη και με το ίδιο άτομο. Βασικά λάθος. ΕΙΔΙΚΑ με το ίδιο άτομο.
ΥΓ2. Χωρίσαμε όταν το κορίτσι ήρθε μόνιμα Αθήνα. Ξαναδιάβασε λοιπόν το πρώτο υστερόγραφο.
Πηγη: oneman
