Τον αποκαλούν και «άνθρωπο με τον χρυσό βραχίονα», αλλά δεν είναι κακός του Τζέιμς Μποντ. Είναι περισσότερο ένας σούπερ ήρωας του σύγχρονου κόσμου που έχει σώσει περισσότερα από δύο εκατομμύρια μωρά με τη σπανιότητα του αίματός του.
Όταν ήταν 14 ετών, αρρώστησε και αρρώστησε βαριά. Του αφαίρεσαν έναν πνεύμονα και χρειαζόταν πολύ αίμα για να επιβιώσει: «Ήμουν στο νοσοκομείο για περισσότερο από τρεις μήνες και είχα εκατό ράμματα», θυμάται χαρακτηριστικά ο ίδιος. Αφού έλαβε πάμπολλες μονάδες αίματος και σώθηκε, θέλησε αμέσως να γίνει δότης χαρίζοντας και ο ίδιος ζωή. Αν και δεν θα μπορούσε να ξέρει τον αντίκτυπο του δικού του αίματος: «Ήθελα πάντα να γίνω αιμοδότης, αμέσως μετά την εγχείρησή μου, γιατί δεν ξέρω κι εγώ πόσοι άνθρωποι χρειάστηκαν για να μου σώσουν τη ζωή. Δεν τους γνώρισα ποτέ, δεν τους συνάντησα ποτέ».
Κι έτσι όταν έγινε 18, άρχισε να δίνει τακτικά το αίμα του, κάθε τρεις βδομάδες ή έναν μήνα, και το έκανε για τα επόμενα 11 χρόνια κανονικά. Εντωμεταξύ, η ιατρική κοινότητα πάλευε να βρει λύση σε μια δυνητικά θανατηφόρα κατάσταση που αποκαλείται «ασυμβατότητα ρέζους».
Όταν το ρέζους του αίματος της εγκύου είναι διαφορετικό από το ρέζους του αίματος του εμβρύου δηλαδή, που μπορεί να καταλήξει στη λεγόμενη «αιμολυτική νόσο των νεογνών», στην οποία το μωρό θα εμφανίσει αναιμία, ίκτερο, καρδιακή κάμψη, ηπατοσπληνομεγαλία και άλλες περισσότερο ή λιγότερο σοβαρές παθήσεις.
Οι επιστήμονες έψαχναν απεγνωσμένα τρόπο να αποτρέψουν την αντίδραση αυτή του αίματος μητέρας-παιδιού και βρήκαν αναπάντεχα τη λύση στο αίμα του Χάρισον! Σε ένα σπανιότατο αντίσωμα δηλαδή, το αντιγόνο D πλέον, που απλοποίησε το πρόβλημα της ασυμβατότητας ρέζους, το οποίο αφορά περίπου σε δύο στις χίλιες γεννήσεις.
Οι γιατροί χορηγούν πλέον στην έγκυο την ανοσοσφαιρίνη ρέζους σε ενέσιμη μορφή, ώστε να αποφευχθεί η ανάπτυξη αντισωμάτων, και η οικουμένη έχει να ευχαριστεί το ιατρικό θαύμα από την Αυστραλία για τη γενναία του προσφορά.
Ακόμα και σήμερα η ιατρική κοινότητα δεν γνωρίζει ακριβώς πώς ανέπτυξε ο αυστραλός αιμοδότης το ισχυρό αντιγόνο που εγγυάται τη ζωή των εμβρύων, πιστεύουν πάντως πως όλα έχουν να κάνουν με το αίμα που δέχθηκε στα 14 του.
Κάτοχος πλέον παγκοσμίου ρεκόρ Γκίνες, δίνει το αίμα του εδώ και 60 χρόνια και η «αφαίμαξη» αυτή έχει χαρίσει ζωή σε έναν απίστευτο αριθμό μωρών, στα οποία συμπεριλαμβάνεται και ο ίδιος του ο εγγονός, Σκοτ, αλλά και παλιότερα η κόρη του.
Και όταν ο Σκοτ έκλεισε το 16ο έτος της ηλικίας του τον Μάιο του 2011, κάθισε δίπλα στον παππού του για την πρώτη δική του δωρεά αίματος, την ώρα που ο Χάρισον σημείωνε τη σημαδιακή χιλιοστή φορά που έκανε κάτι τέτοιο! «Όλη μου η οικογένεια είναι δότες αίματος, κι αυτό με κάνει να νιώθω περήφανος», δηλώνει σήμερα, έχοντας χαρίσει απλόχερα ζωή. Από τις έρευνες μάλιστα στο δικό του αίμα, ο Ερυθρός Σταυρός της Αυστραλίας κατάφερε να εντοπίσει άλλους 50 ανθρώπους με αντιγόνο D, αριθμός επαρκής για να καλύψει τη ζήτηση.
Σήμερα, στα 81 του, αναγκάστηκε να κρεμάσει μόλις τις βελόνες και τα σωληνάκια του και να αποσυρθεί από τη ζωογόνα συνήθειά του, μιας και αυτοί είναι οι υγειονομικοί κανόνες. «Κάποιοι μου λένε πως είμαι ήρωας. Εγώ όμως είμαι σε ένα ασφαλές δωμάτιο και δωρίζω απλά αίμα. Μου δίνουν μια κούπα καφέ και κάτι να ζουλάω στο χέρι μου. Και μετά τραβώ τον δρόμο μου. Κανένα πρόβλημα, καμιά δυσκολία». Το Γκίνες σταμάτησε να μετρά τις επιδόσεις του στη δωρεά αίματος το 2015, όταν πια είχε αγγίξει τη 1.106η δωρεά, μιας και δεν είχε πια νόημα. Ποιος θα βρεθεί κανείς να τον ξεπεράσει;
Πηγη
Πηγη
Loading...