Ο «βασιλιάς της κοκαΐνης» ήταν ο γιος ενός φτωχού αγρότη Κολομβίας, αλλά από τα 35 του ήταν ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου. Παρά την ταπεινή καταγωγή του, Πάμπλο Εσκομπάρ έγινε ο ηγέτης του καρτέλ Μεντεγίν, η οποία ήταν υπεύθυνη για το 80% της παγκόσμιας αγοράς κοκαΐνης.
Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1980, διακινούσε το 80% του παγκόσμιου εμπορίου κοκαΐνης. Κάθε μέρα περνούσαν προς τις ΗΠΑ, λαθραία, 15 τόνοι κοκαΐνης Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Ioan Grillo, το καρτέλ Μεντεγίν έβαζε τα λαθραία ναρκωτικά στην Αμερική από μια ακτή 900 μιλιών πάνω από τη Φλόριντα με αλεξίπτωτα φορτία.Τέσσερις από τους πέντε Αμερικανούς που κάνουν χρήση κοκαΐνης «σνίφαραν» από τη «σοδειά» του “El Patron».
Ο «βασιλιάς της κοκαΐνης» έχανε 2,1 δισ δολάρια κάθε μήνα και ο τεράστιος πλούτος του έγινε προβληματικός όταν δε μπορούσε να ξεπλύνει τα μετρητά του αρκετά γρήγορα. Τα μετρητά τα έκρυβαν ακόμα και σε τοίχους των σπιτιών μελών των καρτέλ και σε αποθήκες με κίνδυνο να τα φάνε τα τρωκτικά.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των έμπιστων συνεργατών του, τα ποντίκια, του έτρωγαν, κυριολεκτικά, 500 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο από τις αποθήκες όπου τα φύλαγε.
Σύμφωνα με τον Roberto Escobar, το καρτέλ Μεντεγίν ξόδευε 2.500 δολάρια το μήνα σε λαστιχάκια που συγκρατούσαν τις δέσμες των δολαρίων.
Σε μια συνέντευξη του 2009, ο γιος του Escobar , Juan Pablo, 38 ετών, ο οποίος έχει αλλάξει από τότε το όνομά του στον Sebastián Marroquin – περιγράφει ότι ζούσαν συνεχώς κυνηγημένοι σε ένα κρησφύγετο στην πλαγιά του βουνού Μεντεγίν, μέχρι που η κόρη του Escobar, Μανουέλα, έπαθε υποθερμία. Ο Εσκομπάρ άναψε μια φωτιά με χαρτονομίσματα, αξίας 2 εκατομμυρίων δολαρίων για να την ζεστάνει.
Ο Εσκομπάρ σκότωνε χωρίς έλεος. Ήταν υπεύθυνος για τον θάνατο περίπου 4.000 ανθρώπων. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν περίπου 200 δικαστές και πάνω από 1,000 αστυνομικοί δημοσιογράφοι και αξιωματούχοι της κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, είχε με το μέρος του, υψηλόβαθμα στελέχη σε όλες τις θέσεις και τα αξιώματα, τους οποίους πλήρωνε αδρά, ώστε να κάνει τη δουλειά του χωρίς εμπόδια και ελέγχους.
Είχε το παρατσούκλι “Ρομπέν των Δασών” επειδή μοίραζε μετρητά στους φτωχούς, έκανε κτίρια στέγασης για τους άστεγους, κατασκεύασε 70 γήπεδα ποδοσφαίρου της κοινότητας, και την ένα ζωολογικό κήπο.
Όταν ήρθε η ώρα να πάει φυλακή έχτισε μια πολυτελή φυλακή και της έδωσε το όνομα “La Catedral» – ο καθεδρικός ναός. Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας του με την κυβέρνηση της Κολομβίας, στον Escobar επετράπη να επιλέξει τους συγκρατούμενούς τους. Θα μπορούσε επίσης να συνεχίσει να λειτουργεί την επιχείρησή του καρτέλ του και την υποδοχή επισκεπτών.
Η φυλακή του είχε γήπεδο ποδοσφαίρου, μπάρμπεκιου pit, και αίθριο, το οποίο επικοινωνούσε με άλλη στην οποία ήταν τα μέλη της οικογένειάς του. Επίσης, οι κολομβιανές αρχές δεν είχαν τη δυνατότητα να πλησιάσουν παρά στα 3 μίλια από τη φυλακή του.
Όταν οι αρχές αποφάσισαν με ένα κόλπο τύπου “Δούρειου Ίππου” να τον συλλάβουν και να τον μεταφέρουν σε κανονική φυλακή, ο Pablo, που είχε ανθρώπους παντού, πληροφορήθηκε για το σχέδιο και απέδρασε.
Όταν έγινε ο νούμερο ένα καταζητούμενος τόσο στην Κολομβία όσο και στις ΗΠΑ, προσπάθησε να αλλάξει τον νόμο της Κολομβίας για την έκδοση καταζητούμενων, μιας και αυτός ήταν ο μεγαλύτερος φόβος του: Να δικαστεί και να φυλακιστεί στις ΗΠΑ. Έτσι, προσπάθησε να δελεάσει την κυβέρνηση της χώρας του με την προσφορά να αποπληρώσει το χρέος της, δηλαδή περίπου 10 δισεκατομμύρια δολάρια.
source