Η τηλεόραση λειτουργεί σαν μεγεθυντικός φακός. Μπορεί ένας πρωταγωνιστής reality show να έχει μια σκοτεινή πλευρά, ένα «κουσουράκι», που να μην ξεχωρίζει εύκολα στην πραγματική του ζωή. Η τηλεόραση έχει τον τρόπο να το μεγεθύνει και να το αναδείξει σε όλο του το μεγαλείο.
Μαίρη Γεώρτση – Bar (2002)
Τι έκανε: «Μαίρη με τη στρατηγική σου, τα 50 (εκατομμύρια δραχμές) είναι δικά σου, ΣΤΑΝΤΑΡ», της τραγουδούσαν ειρωνικά ο Λορέντζο και ο Γιώργος. Η Μαίρη ήταν «το κορίτσι με το χαρτάκι», μια πανέξυπνη (και πανέμορφη, μεταξύ μας) συνομωσιολόγος, που με το γλυκό της χαμόγελο και την «μαμαδίστικη» συμπεριφορά της (ήξερε από ρύζι μπασμάτι), είχε στείλει περίπου την μισή ομάδα του Bar, ως προτεινόμενη για αποχώρηση.
Δείκτης αντιπαθητικότητας: 60% (mild εκδοχή bitch που μας εισήγαγε στον κόσμο των μισητών παικτών reality, μιας και ήταν μόλις το 2ο που έγινε)
Ρούλα Βροχοπούλου – Wall (2003)
Tι έκανε: Σε κάθε reality show, υπάρχει ο χαρακτήρας του Θύματος, αυτός που προσπαθεί με κλάματα και υστερίες και καυγάδες να πείσει για το πόσο Αγνή Ψυχούλα είναι, ενώ χύνει το βιτριόλι του προς κάθε κατεύθυνση. Αυτή ήταν η Ρούλα Βροχοπούλου, μια απελπισμένη γριά που μετέδιδε μιζέρια σε μορφή καρκινώματος σε όλους τους συμπαίκτες της, μέχρι να πουν «φτάνει πια» με τα γοέρα της κλάματα και να αποχωρίσουν μόνοι τους.
Δείκτης αντιπαθητικότητας: 75% (α να χαθεί η μυξιάρα, μας είχε κουράσει)
Άσπα Τσίνα – Fame Story (2003)
Τι έκανε: «Εφόσον λοιπόν, τα κριτήρια της επιτροπής δεν αφορούν το τραγουδιστικό μέρος, αλλά τον χαρακτήρα των παικτών, η Άσπα θα είναι προτεινόμενη», έλεγε η Άσπα Τσίνα σε live τηλεοπτική μετάδοση, απευθυνόμενη στην Κατερίνα Κούκα, γνωρίζοντας το αποθεωτικό χειροκρότημα του κοινού. Ναι, για πρώτη φορά ένας διαγωνιζόμενος σε talent show αντιδρούσε αρνητικά προς τον μέντορα του, είχε διαφορετική άποψη, WOW! Είχε προηγηθεί και ο κλασσικός «Δεν καταλαβαίνω την έκρηξη σου» καυγάς, που είχε δώσει σε όλους μια γεύση από το πόσο έτοιμη ήταν η Άσπα Τσίνα να κάνει μπάχαλο την πολιτική ορθότητα ενός talent show, να ρισκάρει με αυτήν την επιλογή της, να αποκτήσει αμέτρητους haters και στη συνέχεια να χαθεί από προσώπου γης.
Δείκτης αντιπαθητικότητας: 88% (τύπου όλη η Ελλάδα ήθελε να τη δολοφονήσει)
Eυαγγελία Δεμερτζόγλου – Survivor (2003)
Τι έκανε: Έγινε φίλη με τον Ηλία και την Ορθούλα (τους 2 πιο δυνατούς παίκτες της ομάδας) και στη συνέχεια τους έβαλε να τσακωθούν και να αλληλοφαγωθούν. Είπε σε όλους ότι θέλει να κερδίσει γιατί έχει «ένα πολύ σοβαρό λόγο» και μερικούς μήνες αφού ολοκληρώθηκε το παιχνίδι υποβλήθηκε σε πλαστική στήθους, ενώ τα επόμενα χρόνια πόζαρε γυμνή σε γνωστό αντρικό περιοδικό. Συμπτωματικά μάλλον.
Δείκτης αντιπαθητικότητας: 65% (γιατί πολλές bitches γυναίκες ταυτίστηκαν μαζί της)
Πάνος Αργιανίδης – Survivor (2017)
Τι έκανε: Είναι σίγουρα νωρίς για να τον κρίνουμε, αλλά από τα πρώτα 8 επεισόδια του παιχνιδιού, έχει ήδη καταγράψει πεδίο δόξας λαμπρό. Ο μάνατζερ ράγκμπι (πιο σύντομο ανέκδοτο υπάρχει;) λοιπόν, είναι μια ανθρωπόμορφη σαυρίτσα, που «τραυματίστηκε» από την πρώτη μέρα, προσεγγίζει αδύναμους παίκτες και τους χειραγωγεί ενώ με δραματικά λογύδρια κάνει τον εαυτό του να φαίνεται «θύμα» μπροστά στους πιο δυνατούς παίκτες της ομάδας του. Επιζητεί τον οίκτο του τηλεοπτικού κοινού, αλλά έχει καταφέρει να κερδίσει μόνο αγνή αντιπάθεια.
Δείκτης αντιπαθητικότητας: 89% (οριακά πιο εκνευριστικός από Τσίνα γιατί είναι και ύπουλη μουχρίτσα από πάνω)
Στέφανος Κοκολογιάνης – Mission (2004)
Τι έκανε: Εκείνο το «ΑΤΙΜΕ ΔΙΑΚΟΝΙΑΡΙΕΕΕΕ» on camera ψυχωτικό επεισόδιο δεν είχε προκαλέσει υποψίες στο (μάλλον αγαθό) κοινό της εποχής για το πόσο ανισόρροπη ψυχούλα ήταν αυτός ο εκπρόσωπος της λεβεντογέννας Κρήτης, που κατάφερε να πάρει και το έπαθλο του παιχνιδιού. Λίγα χρόνια μετά κατηγορήθηκε για διπλή ανθρωποκτονία και παραμένει υπόδικος, ενώ για το ίδιο έγκλημα, ο αδελφός του εκτίει ήδη ποινή φυλάκισης.
Δείκτης αντιπαθητικότητας: 93% (είναι υπόδικος είπαμε, έτσι;)
via
