Πέρασε σχεδόν μία εβδομάδα από την ημιβύθισή του όμως δεν υπάρχει…
καμιά ουσιαστική εξέλιξη

«Τσολιάς στα ανάκτορα» – ακούνητος φρουρός,  παραμένει το ε/γ-ο/γ «Παναγιά Τήνου», πρώην «Άγιος Γεώργιος» στο κεντρικό λιμάνι του Πειραιά.

Πέρασε σχεδόν μία εβδομάδα από την ημιβύθισή του όμως δεν υπάρχει καμιά ουσιαστική εξέλιξη. Άλλωστε για να γίνει το επόμενο βήμα και να απομακρυνθεί το σκαρί ηλικίας 44 ετών, θα χρειαστεί κάτι περισσότερο από μία απόφαση. Η νέα κατάσταση του πλοίου επανεκτιμάται ήδη από τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς  για την περαιτέρω πρόοδο της διαδικασίας απομάκρυνσής του.

Όπως επεσήμαναν ειδήμονες στις διασώσεις πλοίων  το θέμα είναι νομικά πολύπλοκο και οικονομικά ασύμφορο. Η επιχείρηση  που έγινε από ρυμουλκά για να μη βυθιστεί αλλά και τα μέτρα αντιρύπανσης που έχουν ληφθεί έχουν υψηλότατο κόστος που ίσως ξεπερνάει την αξία του πλοίου το οποίο αν πουληθεί θα είναι για παλιοσίδερα. Και να το αγοράσει όμως  κάποιος τα έξοδα που θα πρέπει να κάνει γα να το μεταφέρει με ρυμουλκά θα είναι υψηλότερα από την αξία του πλοίου. Υπάρχει και άλλη νομικό-οικονομική διάσταση,  στο θέμα αυτό.  Με τα χρήματα  από  την πώληση του πλοίου θα πρέπει, βάση νόμου, να πληρωθούν πρώτα τα ρυμουλκά και η αντυρυπαντική εταιρεία δηλαδή όσοι συμμετείχαν στην επιχείρηση διάσωσης  και μετά εάν περισσέψει κάποιο ποσό που θεωρείται δύσκολο, θα ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι, το ΝΑΤ, ο ΟΛΠ κα.

Τη λύση ίσως χρειαστεί να τη δώσει ο ΟΛΠ που θα αναλάβει στους ώμους του το «Παναγιά Τήνου» το οποίο είναι αξιομνημόνευτο πως πρόκειται γα το μοναδικό πλοίο της ακτοπλοΐας που δεν έχει δάνεια!

Επίσης, είναι και το μόνο  κατασχεμένο πλοίο που βρίσκεται δεμένο στο λιμάνι του Πειραιά μετά την επιχείρηση απομάκρυνσης που υλοποίησε ο πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος, Γιώργος Ανωμερίτης.  Προτελευταίο πλοίο ήταν το Jet Ferry του Μάκη Αγούδημου που απομακρύνθηκε στις αρχές του 2015. «Ο Οργανισμός εφαρμόζοντας την κείμενη νομοθεσία έχει επιτύχει την απομάκρυνση πάνω από 100 εγκαταλελειμμένων και ημιβυθισμένων τα τελευταία έτη και ιδιαίτερα όσων ήσαν στον Κεντρικό Λιμένα, η δε μέριμνα του για την ασφαλή κατάσταση του λιμένα είναι διαρκής» επισημαίνει ο ΟΛΠ.

Το Παναγιά Τήνου ανήκε στον Βαγγέλη Βεντούρη της Ventouris Sea Lines. Ο πλοιοκτήτης μεταξύ άλλων επεσήμανε τα εξής για την υπόθεση:

 Το πλοίο «ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΥ» έχει κατασχεθεί στο λιμάνι του Πειραιά από το ΝΑΤ.
« Το ΝΑΤ όρισε φύλακες για την φύλαξη, συντήρηση και αξιοπλοία του πλοίου, ο αριθμός των οποίων, η εμπειρία τους και τα στοιχεία τους, ουδέποτε γνωστοποιήθησαν στην πλοιοκτήτρια εταιρεία ή στον νόμιμο εκπρόσωπο της.

 Υπό την ανωτέρω ιδιότητα μου έχω αποστείλει προς το ΝΑΤ και τον ΟΛΠ, εξώδικες δηλώσεις, διαμαρτυρίες και προσκλήσεις με κοινοποίηση στον Υπουργό Ναυτιλίας και τον Κεντρικό Λιμενάρχη Πειραιώς.

Μεταξύ άλλων τους προειδοποιούσα (από τον Δεκέμβριο του 2015), τα ακόλουθα που αναφέρονται στο απόσπασμα του ανωτέρω εγγράφου μου ότι «αποκλειστικά υπαίτιο δια οτιδήποτε συμβεί από εδώ και εις το εξής εις το πλοίο, θα είναι το ΝΑΤ.

Δια τον λόγον αυτό,  και εφ όσον το ΝΑΤ εμμένει εις την κατάσχεσιν που έκανε, θα πρέπει άμεσα  και χωρίς την παραμικρή χρονοτριβή να ορίσει νέο μεσεγγυούχο του πλοίου, να υπάρξουν καύσιμα δια να λειτουργήσουν οι γεννήτριες του πλοίου, και γενικώτερα να λάβει όλα τα μέτρα, ώστε να μην κινδυνεύει το πλοίο και δη εντός του Λιμένος Πειραιώς.

Οπως αντιλαμβάνεσθε, η μια και μοναδική πραγματικότητα είναι, ότι πέραν των άλλων, υπάρχει πλήρης και αντικειμενική οικονομική αδυναμία  να γίνουν όλα τα ανωτέρω από την πλοιοκτήτρια εταιρεία του πλοίου, πολλώ δε μάλλον από εμέ ατομικώς.

Αυτή η πραγματικότητα πρέπει να γίνει αντιληπτή από τους αρμόδιους φορείς και από το ΝΑΤ που κατέσχεσε το πλοίο».

Η οικογένεια Βεντούρη

Ήταν το 1984 όταν ο Κων/νος Βεντούρης αποφάσισε ότι ήρθε η ώρα να αποσυρθεί από την εταιρεία. Φώναξε  τα τέσσερα από τα έξι παιδιά του για να τους παραδώσει το δακτυλίδι της διαδοχής. Γύρω από το τραπέζι κάθισαν ο Γιώργος, ο Αντώνης, ο Βαγγέλης και ο Απόστολος. Στην οικογένεια υπάρχουν δύο ακόμη παιδιά, νεότερα, η Εργίνα και ο Χαράλαμπος.

Ο καπετάν Κώστας ανακοίνωσε ότι το δακτυλίδι της διαδοχής θα το πάρει ο πρωτότοκος γιός, ο Γιώργος. Απόφαση που ο αστικός μύθος θέλει να προκάλεσε την αντίδραση του τρίτου, κατά ηλικία γιού , του Βαγγέλη, ο οποίος εκείνη την εποχή σπούδαζε στις ΗΠΑ μηχανολόγος στο North Eastern Michigan και αργότερα ναυπηγός στο University of Michigan.
Τελικά ο καπετάνιος αποφάσισε να μοιράσει τα έξι πλοία της εταιρείας του «Ακτοπλοία Κ.Βεντούρη».Κάτι που έγινε έναν χρόνο αργότερα.

Ο Γιώργος συνεργάστηκε με τον Απόστολο. Πήραν τέσσερα από τα έξι πλοία. Τα άλλα δύο πλοία ανέλαβαν ο Αντώνης και ο Βαγγέλης. Μετά από έναν χρόνο ο Απόστολος έρχεται σε ρήξη με τον Γιώργο και χωρίζουν τα τσανάκια τους με όχι και τόσο ήρεμο τρόπο.

Διαβουλεύσεις, οικογενειακές συγκεντρώσεις, συνθέσεις και αλλαγές στα εταιρικά συμβόλαια ήταν το αποτέλεσμα της κόντρας αυτής.

Ο Αντώνης και ο Βαγγέλης διεκδίκησαν τότε από τον Γιώργο και πακέτο μετοχών από ένα πλοίο, το Πάτρα. Ήταν η πρώτη κόντρα που οδήγησε την οικογένεια στα δικαστήρια.

Ο Απόστολος παίρνει τα δύο από τα τέσσερα πλοία, το Παναγιά Τήνου και το Ιταλία Εξπρές και τραβάει τον δικό του δρόμο ιδρύοντας την εταιρεία A.K.VENTOURIS.

Οι γιοί του καπετάν Κώστα, πρώην πυγμάχοι του Ολυμπιακού στα νιάτα τους τράβηξαν, ο καθένας, τον δικό του δρόμο.

Ο Βαγγέλης Βεντούρης μαζί με τον αδελφό του Αντώνη ίδρυσαν τη Ventouris Sea Lines το 1987, η οποία τελικά χρεοκόπησε αφού όμως πρόλαβε να γράψει μία πετυχημένη πορεία. Ο Βαγγέλης Βεντούρης, γεννημένος στην Κίμωλο το 1959 εμφανιζόταν ως ο συνεχιστής του έργου του πατέρα του. Ήταν άλλωστε και εκείνος που αντέδρασε όταν ο πατέρας του ανακοίνωσε ότι χρήζει διάδοχο τον πρωτότοκο γιό του Γιώργο. Η διαφωνία του Βαγγέλη οδήγησε στο μοίρασμα του στόλου από τον καπετάν Κώστα.

Το μεγάλο πάθος του ήταν το επιβατικό-οχηματαγωγό «Παναγία Τήνου ΙΙ» το οποίο δεν έχει σχέση με το «Παναγία Τήνου που ημιβυθίστηκε στο λιμάνι του Πειραιά.  Το πλοίο εκείνο  είχε μετασκευασθεί εξ ολοκλήρου στην Ελλάδα και η μετατροπή του κόστισε 20 εκατ. δολάρια.
 Στην καλή εποχή του ασχολήθηκε και με τον Τύπο εκδίδοντας το περιοδικό «Κολτ», που σύντομα έκλεισε. Ξόδεψε όμως και εκεί πολλά χρήματα ή, ως μη γνωρίζων τον χώρο, έπεσε θύμα επιτηδείων.

Όταν χρεοκόπησε και το αγαπημένο του πλοίο «Παναγία Τήνου ΙΙ» θα έβγαινε στον πλειστηριασμό άρχισε και έλεγε προς κάθε κατεύθυνση μην τολμήσει κανείς και τ’ αγοράσει. Αυτό γιατί πίστευε ότι δεν θα έχανε το πλοίο, θα τα κατάφερνε, θα έβρισκε χρήματα και θα το «χτυπούσε» αυτός στον πλειστηριασμό.

Όμως στον πλειστηριασμό βρέθηκε ο Κώστας Αγαπητός που έκανε την καλύτερη προσφορά ύψους 7 εκ.δολ. τότε. Το πλοίο μετονομάστηκε σε Εξπρές Αθηνά και άρχισε τα ταξίδια.
Ήταν Ιούλιος του 1996, ένα ζεστό κυριακάτικο βράδυ. Μόλις είχε λήξει ο τελικός του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Γαλλία, όπου η οικοδέσποινα σήκωνε το πολύτιμο τρόπαιο νικώντας 3-0 τη Βραζιλία του Ρονάλντο.

Δεν πέρασαν λίγα λεπτά και το τηλέφωνο στο σπίτι κουδούνισε. Ήταν από την αστυνομία. «Πυροβόλησαν τον Κώστα Αγαπητό στο λιμάνι» μου είπαν. Σήμανε συναγερμός αφού σε πρώτη φάση όλοι πίστεψαν ότι μπορεί να ήταν κτύπημα της 17 Ν.

Ο Κώστας Αγαπητός γλίτωσε ως εκ θαύματος, όπως είπαν οι γιατροί, και κατέθεσε ότι αναγνώρισε στο πρόσωπο του ανθρώπου που τον πυροβόλησε τον Βαγγέλη Βεντούρη.

Εκείνος από την πλευρά του υποστήριξε ότι εκείνες τις ώρες ήταν με φίλους και παρακολουθούσε τον τελικό του παγκοσμίου κυπέλλου.  Τελικά η αθωότητά του αποδείχθηκε στο δικαστήριο.