ΤΙ ΘΕΛΕΙ Ο ΑΡΣΕΝΙΚΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΚΟΜΕΝΑ

Είμαστε μόνοι, οι τρεις μας. Εγώ, το κορίτσι και ο θεός. Χωρίς αυτόν, το «τρίτο» πρόσωπο ποτέ δεν θα φθάσετε οι δυο σας στο μαγικό, στο θεϊκό γαμήσι. Τι θέλω εγώ ο αρσενικός, ο αληθινός αρσενικός από την κυρία που βρίσκεται δίπλα μου για να ταξιδεύσουμε γυμνοί μαζί στον άλλον κόσμο, πάνω στο μαγικό χαλί της σεξουαλικής υπέρτατης ηδονής.

Δεν μου φθάνει να μου σηκωθεί, και να μπω μέσα της, κι εκείνη να με δεχθεί με χέρια και πόδια ανοικτά. Ούτε βρεθήκαμε εδώ για να καταθέσουμε όρκους πίστεως, να παζαρέψουμε μια σχέση με αύριο. Όχι τέτοια πράγματα. Θέλω να μ’ ανάψει. Να με φτιάξει. Να με καυλώσει. Να βαρέσει κόκκινο ο σφυγμός μου, η καρδιά μου να κτυπάει όπως μετά τον τερματισμό από μαραθώνιο, τα μάτια μου να καούνε από τη φωτιά του πόθου, το αίμα μου να κοχλάζει, ένας πυρετός να φουσκώνει τις αρτηρίες μου.

Αυτό θέλω να βιώσω με την κυρία, ας μην είναι καλλίγραμμη, ας μη γνωρίζει την τέχνη του ανώμαλου έρωτα. Μη μου τη σπάσει, όμως. Μην κάνει τη μαλακία η λεγάμενη, κάποια κίνηση εκτός τόπου, χρόνου και σεξουαλικής λογικής. Κάθε λεπτομέρεια τούτες τις στιγμές προσθέτει, όπως και αφαιρεί. Μη με κυττάξει με βλέμμα δήθεν αθώο, ντροπαλό, που θα το αποδεχθώ αρκεί π.χ. σε συνδυασμό αν μ’ ακουμπήσει με τέτοιο τρόπο που θα με ερεθίσει.

Και ο αρσενικός πώς οφείλει να συμπεριφερθεί. Όχι, βέβαια, ότι είναι ο πασάς, να τα περιμένει όλα από την άλλη. Δεν πάει έτσι. Να ‘ναι ατόφιο θηλυκό ο ένας παίκτης, ο άλλος, ο αντρας το βουνό που περιμένει να το προσκυνήσει η πιστή. Έτσι ο θεός του έρωτα δεν θα ‘ρθει στο δωμάτιο να σας ευλογήσει. Το έργο είναι ντουέτο, μάλιστα ο άνδρας είναι αυτός που οδηγεί, η γυναίκα είναι ο συνοδηγός, που ακολουθεί.

Στο επόμενο πως ξεκινάει η οδήγηση στην ανηφόρα, πότε αλλάζουμε ταχύτητες, πώς παίρνουμε στροφές από τη ρώγα του στήθους στην κλειτορίδα του αιδοίου. Νεξτ τάιμ

Πηγη